De geschiedenis van Jane Doe

In het eerste hoofdstuk lees je over een gedachte van Ray die gaat over wat iedere tiener en volwassene ook graag zou willen hebben. Wat zou dat veel verdriet, teleurstellingen en moeilijkheden kunnen voorkomen.

"Als je zoveel over geschiedenis leest als ik, ga je er op den duur naar verlangen dat er over het echte leven ook lesboeken bestonden, het soort met geïllustreerde tijdlijnen en 'wist je dat'-ballonnetjes die alles zo overzichtelijk en eenvoudig te begrijpen maken."

Vanaf dat moment was mijn aandacht gevangen.
In 'De geschiedenis van Jane Doe' lees je hoe de geschiedenisfreak Raymond Green probeert te doorgronden wat er in het afgelopen jaar gebeurde tussen zijn (ex-)vriendin Jane en hemzelf. Hij noemt haar Jane om haar ware naam niet te hoeven onthullen.

Het verhaal speelt zich af in Williamsburg, Connecticut maar iedereen noemt deze plaats Burgerville. Het leven van Ray veranderde compleet toen Jane in Burgerville kwam wonen; het saaie plaatsje en de mensen die er in leefden werden meteen minder saai.
Hijzelf en zijn vriend Simon zijn een beetje de buitenbeentjes op school, maar door de vriendschap met Jane worden ze ineens belangrijker, zo lijkt het.
Jane geeft weinig prijs over zichzelf en haar leven, maar Ray is hartstikke gek op haar.

De titels van de hoofdstukken verwijzen naar het aantal dagen voor en het aantal dagen nadat Jane uit hun leven verdween.
Naarmate je vordert in het boek zul je steeds moeilijker het boek weg kunnen leggen. De personages zijn zo duidelijk beschreven dat het lijkt alsof je hen zelf kent. Vaak moest ik terugdenken aan de tijd dat ik zelf de leeftijd van deze personages had...

De auteur heeft met dit boek enkele onderwerpen aangeroerd waar niet zo snel een Young Adult boek over geschreven wordt: depressie bij tieners en zelfmoord.
Is een depressie wel een depressie en zijn sommige aandoeningen erfelijk?
Bovendien gaat het over de impact die zelfmoord heeft bij diegenen die achterblijven; hebben ze wel alles gedaan wat mogelijk is om het te voorkomen? En was er een aanleiding? Dat is ook wat Ray zich afvraagt in dit verhaal.

Het is niet alles kommer en kwel in het verhaal. Humor is duidelijk aanwezig, zoals wanneer over 'De groene koe' gesproken wordt. Maar ook als het gaat over de valkuilen bij het combineren van voedsel en seks.

In het eind van het boek lees je in het hoofdstuk met de titel 'NU - nooit had ik ooit' over het afsluiten van een gebeurtenis en over afscheid nemen. Het is ontroerend, heftig en mooi tegelijk.

Dit laatste hoofdstuk wordt gevolgd door een noot van de acteur waarin hij over psychische aandoeningen schrijft, dat er geen kant-en-klare oplossingen voor zijn, maar dat er wel manieren om met psychische problemen te leren leven en ze zelfs te overwinnen.
Belangrijk is om hulp in te roepen bij je huisarts. Je hoeft daar niet bang voor te zijn of je te schamen want je bent echt niet de enige die dit overkomt, ook als het soms wel zo voelt. Als je zelfmoordneigingen hebt kun je terecht bij Zelfmoordpreventie.
"Jouw leven telt. De wereld mag niet nog een John of Jane Doe verliezen."

Ik heb nog lang een brok in mijn keel gehad nadat ik de laatste bladzijde heb omgeslagen en de onderwerpen zijn nog steeds in mijn gedachten.
Het leven bestaat uit meer dan één kleur!

Bij het leven wordt helaas geen gebruiksaanwijzing geleverd, maar het lezen van 'De geschiedenis van Jane Doe' kan een belangrijk verschil voor je maken. - Graag Gelezen