De zusterklokken Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. roman

Geschreven bij De zusterklokken

Lars Mytting baseerde De zusterklokken op een plaatselijke legende. Halfrid en Gunhild worden als een Siamese tweeling geboren. Nadat de tweeling na gebeden van hun vader op één dag sterft, schenkt hij de kerk de zusterklokken. Dit kost hem bijna zijn gehele vermogen en de familie Hekne heeft sindsdien moeite het hoofd boven water te houden. De klokken zijn echter heel bijzonder en waarschuwen het dorp bij gevaar, in letterlijke zin, want de klokken leken zichzelf geluid te hebben.

Het is 1880. Een jonge, ambitieuze pastoor komt naar Butangen. Zijn nieuwe ideeën vallen niet in de smaak bij de bewoners, die erg gewend zijn alles op hun eigen manier te doen. De jonge vrouw Astrid Hekne staat er nog het meest voor open, anders dan de andere vrouwen is zij zelfbewust en leergierig, ze wil meer van het leven dan Butangen haar kan bieden. Maar als ze erachter komt dat de pastoor de kerk in Butangen verkocht heeft en dat met de kerk ook de zusterklokken uit Noorwegen zullen verdwijnen, komt ze in opstand. Ze verzint een plan om de klokken te redden.

Het verhaal is gesitueerd in een klein dorpje in Noorwegen, waar de tijd stilgestaan lijkt te hebben en de mensen en de natuur een ongemakkelijke overeenkomst gesloten lijken te hebben. De mooie omgeving, de houten blokbouwhuizen, de kerk met het kunstige maar niet erg christelijke houtsnijwerk, alles is zeer beeldend beschreven en daarmee zet Mytting de sfeer prachtig neer. Ook de moeilijke omstandigheden waaronder deze mensen leven is zeer invoelbaar beschreven, zo sterft een bewoner tijdens de kerkdienst in de veel te koude kerk, maar door de het is nu eenmaal zo en we moeten verder mentaliteit van de bevolking wordt het nergens dramatisch. Daardoor maakt het leven van deze mensen des te meer indruk.

De zusterklokken bouwt rustig op naar de ontknoping. Het is een mooi verhaal waarbij je meeleeft met de personages. Er is een bovennatuurlijk tintje aan het verhaal meegegeven, maar niet overheersend, waardoor het een geloofwaardig verhaal blijft. Een aanrader!

Geschreven bij De zusterklokken

Mede door de mooie zinnen die Lars Mytting aan het verhaal toevoegt is het een droom van een boek om te lezen. Hoe hij de armoede van het dorp omschrijft of de omgeving kleur en geur geeft is heel bijzonder en kom je niet snel tegen. Hoe de doden bewaard bleven tot er maanden later weer gegraven kon worden en de keuzes die mensen hierin maken maakte veel indruk op mij. Dat mensen zo konden leven maar zij wisten niet beter. Dat er dan een dominee komt met nieuwe ideeën was voor de dorpelingen een schok.

De tekeningen van Dahl van de staafkerk bestaan echt en zo weeft hij fictie met non-fictie. De liefde en vriendschap tussen de hoofdpersonen maar vooral het verschil in de karakters maakt dat je je goed in kunt leven in de personen. De angst van Astrid na een visioen over haar toekomst en niemand die haar gelooft maakt haar een sterke vrouw waar ik graag over lees. Als dan uiteindelijk het noodlot toeslaat kun je alleen maar slikken, ik vond het einde erg jammer maar heel realistisch beschreven. Het had gewoon niet anders en toch mooier af kunnen lopen.

Geschreven bij De zusterklokken

“De klokken hingen veilig in de toren tot het jaar 1880, toen ze, en met hen het dorp, het slachtoffer werden van plotselinge veranderingen en onbuigzame geesten.”

Regelmatig kreeg ik bij het lezen van De Zusterklokken hetzelfde gevoel als bij Charles’ Dickens ghost story uit 1843 A Christmas Carol in Prose. Het verhaal speelt zich ook af in het domein van de geest. Die van het verleden, heden en toekomst en in het 1880 van een afgelegen Noors boerengebied. Net als Scrooge wordt er hier een les in naastenliefde en het geloof geleerd. Het toneel is armoe, hard leven, kou en sterven.

Lars Mytting neemt de lezer mee op reis via de nieuwe dominee Kai Schweigaard naar een vergeten en achtergebleven dorp Butangen in de winter van 1880. De Duitse architect-student Gerhard Schönauer uit Dresden volgt snel. De staafkerk met De zusterklokken is de inzet waardoor Butangen de toekomst in gesleurd wordt. Astrid Hekne betaalt in dit verhaal de prijs door haar afkomst. Ze is een boerendochter van een voornaam geslacht. Haar bet-bet-bet-overgrootmoeder was haar naamgenoot. Deze voormoeder Astrid overleefde de bevalling van haar vergroeide tweelingdochters niet. Toen ook de meisjes stierven liet haar voorvader uit groot verdriet en ter nagedachtenis aan zijn beminde gezin twee enorme zusterklokken maken voor de staafkerk van het dorp Butangen. Tijdens het smelten gooide hij al het boerenfamilie-kapitaal aan zilver in de gietvorm, waardoor hij de generaties daarna in de armoe stortte. Niet alleen in naam maar ook tijdens haar leven (en dood) raakte de Astrid Hekne van 1880 verweven met de legende van de zusterklokken toen de nieuwe dominee door zijn aspiraties nieuwe tijden inluidde.

Ik vond dit verhaal een klassieker en dankzij de steengoeie vertaalster Paula Stevens heb ik een nieuwe auteur naar mijn hart ontdekt. Wat kan deze man prachtig en sprookjesachtig mooi over hele existentiële en filosofische ervaringen schrijven!

Geschreven bij De zusterklokken

Het boek heeft een intrigerende cover,wat je benieuwd maakt naar het boek.
De zusterklokken is gebaseerd op een legende over twee zusters ,een siamese tweeling en waarbij na hun overlijden de vader twee klokken schenkt aan de plaatselijke kerk. De zusterklokken worden bovennatuurlijke krachten toebedacht. Het boek heeft mij vanaf de eerste bladzijde in de greep en dat blijft zo.
De zusterklokken speelt zich af in Butangen, een afgelegen dorpje in Noorwegen in het jaar 1880 ( zo mooi beschreven dat je het gevoel hebt dat je er bent en het kent) De hoofdpersonen zijn Astrid Hekne, een boerendochter die een andere toekomst voor zichzelf ziet dan het gebruikelijke trouwen en kinderen krijgen, Kai Schweigaard, de nieuwe dominee in het dorpje die grootse plannen heeft om een nieuwe kerk te bouwen en de Duitse architectuurstudent Gerhard Schönauer, die naar het dorp komt met de opdracht er voor te zorgen dat de oude staafkerk wordt afgebroken en in Duitsland opnieuw wordt opgebouwd.
In deze kerk hangen twee bijzondere klokken, die ooit geschonken zijn door een voorvader van Astrid ter nagedachtenis aan zijn overleden dochters, een Siamese tweeling die helaas jong zijn overleden. Astrid wil niet dat de klokken uit het dorp verdwijnen en bedenkt een plan om de klokken te behouden. Zij heeft hierbij de hulp van Kai en Gerhard nodig .
Astrid probeert te regelen dat Gerhard de zusterklokken niet mee zal nemen naar Duitsland en dat lukt totdat jaloezie bij iemand anders de plannen dwarsboomt. De klokken hebben iets magisch over zich en trekken hun eigen plan. Het boek is opgedeeld in drie delen,en ik vond het derde deel wel wat beknopt,dat had van mij wat uitgebreider mogen zijn.
Het boek is erg indrukwekkend en ontroerend om te lezen
Ik heb er van genoten en vind het een aanrader!

Geschreven bij De zusterklokken

Supermooi verhaal dat leest als een volwassen sprookje: bovennatuurlijke krachten, bijgeloof en het noodlot spelen een grote rol. Een nieuwe dominee komt in het afgelegen en achtergebleven dorpje Butangen in Noorwegen. Hij wil een nieuwe kerk bouwen. De oude kerk moet daarvoor worden afgebroken en opnieuw opgebouwd in Duitsland. Hierbij stuit hij tegen de wil van de stugge en conservatieve inwoners van het dorp, maar hij zet zijn zin door. Een architect uit Duitsland komt om bouwtekeningen van de kerk te schetsen.

Astrid Hekne werkt als dienstmeisje in de pastorie en zij en de dominee kunnen goed met elkaar overweg. Ook trekt zij steeds meer op met de nieuwe architect. Astrid is niet blij met de komst van een nieuwe kerk, vooral omdat ze de klokken, een erfenis van haar voorvader, wil redden. Alle werkzaamheden rond de afbraak van de kerk verlopen erg moeizaam. Ook voor de betrokken mensen is het een zware periode. Er lijkt wel een vloek op de klokken te zitten…..
Er volgen een aantal heftige, tragische gebeurtenissen die ik hier niet wil verklappen.

Geschreven bij De zusterklokken

Ik was helemaal "in" het verhaal. Daarom was het heel jammer dat vanaf blz's. 160 de hoofdstukken niet meer klopten. Het boek is onleesbaar geworden door dubbele en ontbrekende pagina's. Heel jammer want ik voel dat een correct gebonden exemplaar me tot de laatste pagina geboeid zou hebben. Dus zegt deze "pechvogel" : ja, ik beveel het boek aan zolang het niet gaat om een misdruk.controleeer dat!

Geschreven bij De zusterklokken

Lars Mytting is een auteur uit Noorwegen, bekend van zijn eerdere boeken De vlamberken en De man en het hout. De vlamberken was winnaar van de Noorse Boekhandelprijs.

De zusterklokken speelt in 1880 in Butangen in Zuid Noorwegen, een klein stadje, gesitueerd in een afgelegen dal.
In dat kleine dorpje woont Astrid Hekne, een jong meisje van twintig jaar , die nog bij haar ouders woont, op de afgelegen Hekne boerderij.
Astrid is anders dan de andere meisjes uit het dorp.
Ze is eerzuchtig en leergierig en heeft veel meer interesses dan alleen een leven in het kleine dorp , een leven waarin er meer gebeurt dan alleen maar trouwen en kinderen krijgen.

Op een dag komt er een nieuwe dominee naar het dorp, hij neemt zijn intrek in de pastorie en Astrid gaat als dienstmeisje bij hem werken .
Deze dominee, Kai Schweigaard, heeft grootse plannen , zo wil hij bijvoorbeeld een nieuwe kerk laten bouwen en de oude staafkerk afbreken.
Astrid schrikt daar erg van, de oude staafkerk is erg belangrijk voor Butangen, een groot deel van die belangrijkheid heeft te maken met de klokken van de kerk, die de zusterklokken worden genoemd.
Deze klokken zijn gemaakt van brons met zilver en werden ooit geschonken door een rouwende voorvader van Astrid, Eirik Heikne, als herinnering aan zijn overleden dochters, de getalenteerde Siamese tweeling Halfrid en Gunhild.
Deze meisjes maakten prachtige wandtapijten, een ervan werd voltooid vlak voor hun dood.
Aan de zusterklokken worden bovennatuurlijke krachten toegeschreven, zo zouden ze de bewoners van het dorp waarschuwen bij naderende rampspoed, zoals bijvoorbeeld overstromingen.

De staafkerk wordt uiteindelijk verkocht aan de universiteit van Dresden.
Deze universiteit stuurt een architectuur student naar Butangen , om tekeningen van de kerk te maken en het proces van afbraak en transport te begeleiden.

Astrid is intussen verliefd geworden op de dominee, haar gevoelens worden beantwoord door hem, maar beiden weten niet goed wat ze met deze gevoelens aan moeten.
Het kan simpelweg niet.
Maar na aankomst van Gerhard Schoenauer, gebeurt er iets onverwachts, Astrid wordt verliefd op hem.
In deze moeilijke situatie wil Astrid Hekne maar een ding , dat is de staafkerk voor Butangen behouden.
Zal dit haar gaan lukken?

De zusterklokken , gebaseerd op een oude legende, is een prachtig boek, geschreven in de kenmerkende aansprekende schrijfstijl van Lars Mytting, waardoor het verhaal echt tot leven komt.
Als lezer is het bijna niet mogelijk te stoppen met lezen, de mooie beschrijvingen van de natuur en de mensen spreekt erg tot de verbeelding en natuurlijk wil je weten hoe de afloop van deze bijzondere geschiedenis zal zijn.
De personages komen echt tot leven, het harde leven voor de mensen in deze streek wordt beeldend beschreven, het is niet moeilijk je hun handelingen en keuzes voor te stellen.
De zusterklokken is zeer de moeite van het leven waard.

Geschreven bij De zusterklokken

“Bij elke stap voorwaarts die de wereld doet, vertrapt hij mensen in zijn opmars, iemand moet altijd het gelag betalen”

Ik lees eigenlijk weinig historische fictie (als een boek op de achterflap begint met een locatie en een jaartal, bijvoorbeeld “Wyoming in 1895” haak ik al vaak instinctief af) maar de fraaie cover van een houten staafkerk en het vleugje bovennatuurlijke sprak me aan bij dit boek. Mytting zijn schrijfstijl is eerst vrij kabbelend en trok me de eerste honderd pagina’s niet snel in de wereld van Zusterklokken. Na het sprookjesachtig begin, waarin uitgelegd wordt hoe de klokken uit de titel gegoten zijn door de opoffering van een voorvader van Astrid, krijgen we via korte hoofdstukken inzicht in het Scandinavische dorpsleven in 1880 in Butangen. Over vreemden wordt in het dorp gezegd: “Eenmaal in Butangen raakten ze ofwel getrouwd of ze werden neergestoken”.

Een beetje clichématig vond ik dat hoofdpersoon Astrid Hekne de slimme, rusteloze, zelfbewuste jonge vrouw is (die onder meer denkt: ”... dat het echte leven ergens anders was en dat elke dag hier slechts vertraging betekende. Ze wist niet waar naartoe ze wilde, haar dromen waren slechts een ladder die tot de hemel reikte en daar eindigde.”) waar de nieuwe dominee, Kai Schweigaard, verliefd op wordt. Maar de uitzichtloosheid van haar verarmde situatie in het dorpje Butangen is aangrijpend. Mensen vriezen letterlijk dood tijdens de nieuwjaarsmis in de kerk die dateert uit 1170, de bittere armoede wordt door Mytting zeker niet geromantiseerd. Zou houdt halverwege het boek houdt een man zijn dode vrouw de hele winter bij zich, niet alleen omdat begraven in de ijzige grond lastig is, maar ook omdat de rottende lucht vossen aantrekt waarvan de huiden een beloning waard zijn. Pas wanneer hij 40 huiden heeft begraaft hij zijn vrouw. En dan hebben we nog de enorme standsverschillen in deze kleine en afgelegen gemeenschap. Met als meest schokkend voorbeeld een herenboer die zijn personeel giftige bessen laat eten zodat hun diaree als mest voor een haag kan dienen.

Kai is zeer ambitieus en status gevoelig, modern en idealistisch. De auteur kenschetst hem trefzeker: “Weer werd hij geconfronteerd met wat hij de vervelendste kant van zijn beroep vond: wanneer het geestelijke het moest afleggen tegen het praktische.”
Via de bisschop zorgt hij ervoor dat Gerhard Schönauer, kunststudent en aspirerend architect, vanuit Dresden komt om de oude staafkerk vast te leggen voordat moderniteit zijn intrede doet. Gerhard is romantischer, een begenadigd tekenaar die open staat voor de zeggingskracht van de Noorse cultuur en de schoonheid van de staafkerk. En waar hij ook open voor staat is Astrid, die naast zijn artistieke talent ook zijn karakter (“dat een gedachte die eenmaal bij hem opgekomen was niet verflauwde door gezond verstand maar levend bleef”) leert te waarderen gedurende de zomer.

Astrid komt in een soort love triangle terecht, waarbij ze de ene man zoent en met de ander gaat vissen om haar plan om de kerkklokken, geschonken door haar familie, veilig te stellen uit te kunnen voeren. Ze vindt de ware, wat misschien zoetjes klinkt, en halverwege is de romance best idyllisch, maar Mytting verraste me met de afloop van het verhaal. Kai verwoordt het in de latere hoofdstukken van het boek meerdere malen heel fraai: “Niets is zo geworden als het had kunnen zijn”, “Wat ik ook doe en hoe goed ik het bedoel, het pakt verkeerd uit” en “Spijt hebben is altijd makkelijk. Het nieuwe mist iets en aan het oude ergerde je je”.
En niet alleen mensen maar zelfs de zusterklokken uit de titel komen er niet ongeschonden vanaf.

Geschreven bij De zusterklokken

Krachtige authentieke vrouw. Mooi historisch beeld van een dorpsgemeenschap in Noorwegen. Prachtig verhaal met krachtige beelden.

Geschreven bij De zusterklokken

prachtig verhaal