Meedogenloos thriller

In Meedogenloos speelt advocate Kirsten Hartogs de hoofdrol. Deze vrouw is een doorzetter, staat stevig in haar schoenen en laat zich niet snel van de wijs brengen. Ze bijt zich vast in de zaak die ze verdedigt en laat zich niet ontmoedigen door een tegenslag. Het verhaal geeft een waarheidsgetrouwe kijk in het werkleven van een advocaat, wat ik persoonlijk een zeer interessant beroep vind.
Een ander belangrijk personage is David Dumoulein. Hij is schoonmaker bij multinational Ryser. Dat hij op dit bedrijf werkt is echter geen toeval, het is een man met een missie. David is het soort personage waarvan je niet weet of je er sympathie voor moet hebben of niet. Hij worstelt ontzettend met zichzelf en staat op het punt om slechte keuzes te maken.

Tijdens het lezen vraag je je af wat deze twee personages gemeenschappelijk hebben en wanneer hun verhaallijnen elkaar zullen kruisen.
De hoofdstukken rond Kirsten en David worden sporadisch afgewisseld met fragmenten waarin je een kijkje neemt in de gedachten en acties van de moordenaar. Deze passages staan steeds cursief gedrukt.
In de laatste hoofdstukken gebeurt er ontzettend veel op korte tijd. De spanning wordt goed opgebouwd en er zijn verschillende onverwachte wendingen. Het verhaal sluit zeer sterk af, maar had van mij toch wat langer mogen duren.
Meedogenloos is het derde en laatste deel van de Kirsten Hartogs trilogie van het schrijversduo Damen en Vandermeeren. Je kan de delen los lezen, wel mis je dan de rode draad rond het leven van advocate Kirsten. Dit slotdeel heeft me door de verwijzingen naar de gebeurtenissen uit de vorige boeken ontzettend nieuwsgierig gemaakt. Ik heb ze dan ook op mijn TBR-list gezet! Maar het niet op de hoogte zijn van deze gebeurtenissen doet geen afbreuk aan de verhaallijn. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.
Damen en Vandermeeren hebben een ontzettend spannend en vlot verhaal neergepend vol cliffhangers. Het boek wegleggen is dus geen optie!

Hilde Vandermeeren (1970), pyschologe van opleiding, is de meest bekroonde thrillerauteur van Vlaanderen. Voor ze zich in 2013 aan haar eerste thriller waagde, schreef ze tientallen kinder- en jeugdboeken, waarmee ze ontelbare keren in de prijzen viel. Haar wellicht bekendste spannende boek ‘Scorpio’ wordt naar het Engels vertaald en van ‘Stille grond’ werden de filmrechten verkocht. Toch maakte de auteur in de zomer van 2020 bekend dat ze met schrijverspensioen gaat. ‘Meedogenloos’, het laatste deel in de trilogie rond advocate Kirsten Hartogs is meteen haar laatste publicatie. Het boek kwam net als de vorige delen ‘Rusteloos’ en ‘Bodemloos’ tot stand in samenwerking met Walter Damen (1971), in Vlaanderen een zeer bekend strafpleiter.

De eerste delen van de trilogie spelen zich af in Portugal, voor het derde boek verleggen de auteurs de setting naar België. Ook deze keer staat een rechtszaak centraal en neemt Kirsten de verdediging van de beschuldigde op zich. Nick Steverlinck, geen onbekende van haar, staat terecht voor de moord op zijn vriendin. Hij werd op een ochtend wakker naast haar bebloede lijk, maar kan zich niet herinneren de moord te hebben gepleegd. Hij vermoedt dat het tijdens het slaapwandelen is gebeurd. Zoals het een goede thriller betaamt, kent ‘Meedogenloos’ een tweede verhaallijn. Een zekere David wil wraak nemen op het bedrijf dat volgens hem verantwoordelijk is voor de dood van zijn zoontje. Vanzelfsprekend zullen beide verhaallijnen elkaar op zeker moment weten te vinden.

Voor het zover is, staan de lezer een paar aangename leesuurtjes te wachten. Het boek leest als vanouds ontzettend vlot. Je hoeft bij Vandermeeren ook nooit bedacht te zijn op spel- of taalfouten, en ze schrijft een heerlijk en neutraal Nederlands. ‘Meedogenloos’ is niet het meest originele boek uit de rij. Op bepaalde punten is het eerder voorspelbaar en liggen een aantal clichés op de loer. Toch bederft dat op geen enkel moment het leesplezier. De auteur weet door een perfecte mix van beschrijvingen en dialogen de lezer steeds bij de les te houden. De plot staat als een huis, alle vragen die tijdens het lezen opkomen, worden beantwoord.

Wie de vorige boeken uit de trilogie las, zal het personage Kirsten Hartogs in zijn hart gesloten hebben. Ze is als dertiger nog vrij jong en heeft niet de ervaring die sommige van haar confraters hebben, maar is zelfverzekerd en durft buiten de lijntjes te kleuren. Maud Ryser, directeur van het bedrijf onder vuur, is perfect neergezet. Je voelt de kilte van haar afstralen wanneer ze in haar rol van zakenvrouw en leidinggevende kruipt, maar je bent net zo goed getuige van haar onzekere momenten als moeder. Personage David spreekt eveneens tot de verbeelding, net als alle anderen die slechts een bijrol vervullen.

Het boek bestaat uit twee delen en een zestigtal korte hoofstukken, steeds is er een alwetende verteller aan het woord. De hoofdstukken worden af en toe onderbroken door een cursief gedrukt stukje tekst, waarin de dader zich tot de lezers richt. Hij is de enige die zijn bijdragen in de ik-vorm doet. Een beproefd recept om de spanning in een thriller te verhogen en de interesse vast te houden.

‘Meedogenloos’ is geen razend spannende thriller, maar dankzij de heerlijke personages en een goed doordachte plot is het opnieuw heerlijk genieten van dit laatste boek van Damen en Vandermeeren.

Wederom hebben de auteurs met Kirsten een sterk personage neergezet. In het verhaal leren we weer de oude Kirsten kennen die sterk in haar schoenen staat en elke steen zal omdraaien om de waarheid te achterhalen. Ze is een pitbull die niet loslaat tot alles tot een (goed) einde is gebracht. Ook een andere personage wordt in dit boek sterk neergezet en zoals we van Hilde gewoon zijn brengt dit spannende momenten met zich mee. Ook hier weten de auteurs je op het verkeerde been te zetten en de psychologische invalshoeken zijn hier weer talrijk aanwezig! Ze krijgen het gedaan om je echt in de ban van het verhaal te houden. Clichématig maar het boek was moeilijk opzij te leggen! Persoonlijk had ik nog graag een personage zien wederkeren uit deel twee maar daar hebben de auteurs niet voor geopteerd wat ik wel enigszins spijtig vind.
Ik raad iedereen aan om de vorige delen ook te lezen, alleen op deze manier weet je wat Kirsten al voor de kiezen heeft gekregen en kun je je ook beter inleven in haar wereldje.
Zijn de auteurs weer op hun elan voortgegaan? Ik kan met zekerheid wel stellen dat dit zo is! Een krachtig verhaal met veel spanning, cliffhangers en verrassende wendingen. Vergeet ook niet de boodschappen die erin verwerkt zitten. Spijtig dat we van Kirsten afscheid moeten nemen want dit personage zou nog wel voort kunnen gaan in andere verhalen.
Haat en wraak zijn de twee sterkste componenten in dit boek en dat zul je merken! Ik mag wel stellen dat Damen & Vandermeeren een boeiende en geslaagde trilogie hebben neergepend, van deel een tot deel drie heb ik me geen moment verveeld tijdens het lezen! ‘Bodemloos’ krijgt 5 sterren omdat er weer veel ingrediënten in het verhaal zaten met een hoog spanningsgehalte, kortom een meeslepende thriller!! Dit schrijversduo zou nog zoveel meer boeken kunnen schrijven. Ze hebben een toffe samenwerking en het is zeer spijtig dat dit ten einde komt.
Tot slot wil ik een dankwoord richten aan Hilde voor al de prachtige boeken die ze heeft geschreven. Het zijn een voor een pareltjes en ik zal ze altijd blijven koesteren. Bedankt omdat je de Vlaamse en Nederlandse thrillerfans veel uren leesplezier hebt gegeven!! Ik zou Walter zijn raad opvolgen om toch maar te blijven schrijven ;-) Ik hoop ten stelligste dat je ooit nog de goesting vindt om terug een boek te gaan schrijven! Wees maar zeker dat ik niet de enige ben die daar zo over denkt! Het ga je goed met alles wat nog op je pad komt xxx

De proloog van “Meedogenloos” is cursief gedrukt. Dat is een aanwijzing dat het gaat om de gedachtewereld van de kwade genius in het verhaal, en dat klopt. Er wordt gefilosofeerd over en gepocht op de perfecte moord.
Kirsten is na de uiterst traumatische ervaring rond de dood van haar patroon Antonio Fontes naar België teruggekeerd. Op verzoek van Marian wier dochter Sandy aan het begin van “Rusteloos” werd vermoord door Vincent Bertelet, adviseert zij de ervaren advocaat meester Versluys bij de verdediging van Marians zoon Nick Steverlinck die wordt verdacht van moord op zijn vriendin Nadia Delover. Deze “slaapwandelmoord” vond onder zeer vreemde omstandigheden plaats waarbij het slaapmiddel Somfrax van het farmaceutische bedrijf Ryser een rol speelt. Kirsten krijgt al snel onmin met Versluys die haar methoden en redeneringen veroordeelt. Kirsten handelt overtuigend en de rivaliteit tussen beide advocaten wordt in haar voordeel beslecht.

In een tweede verhaallijn is de afgestudeerde filosoof David Dumoulein als schoonmaker werkzaam bij Ryser. Hij doet, gedreven door een privédrama, onderzoek naar de handel en wandel van de onderneming. David komt in een goed blaadje bij Maud Ryser, de topvrouw. Dat past in zijn plannen om een kritisch boek over Ryser te publiceren.

Bedreigingen, een opzettelijk ongeluk met dodelijke afloop, een dubieuze overbuurman van Nick, dreigende observaties door een oude vijand van Kirsten, lastige, maar soms ook nuttige media-aandacht en een nieuwe buurman die opvallend veel van Kirstens verleden weet, met zijn hond Lucy (!) vormen de belangrijkste ingrediënten voor gestaag oplopende spanning in het verhaal. De ontknoping is nauwelijks te voorzien en zonder meer verrassend.
En dan is er nog een epiloog met een ontroerende ontwikkeling een jaar na dato. De slotwoorden van Kirsten vormen ook de laatste woorden van het boek:

“Mijn pleidooi is kort en krachtig: ik heb er alle vertrouwen in.”

Dat Hilde Vandermeeren en Walter Damen een soepele pen hebben, is allang niet nieuw meer. Hun schrijfstijl is helder en ter zake, de sfeertekeningen zijn mooi en de belangrijke karakters zijn goed vormgegeven. Het taalgebruik is kernachtig en zuiver, en ook zonder opsmuk waardoor de lezer het gemakkelijk heeft. Er komt niet veel typisch Vlaams in het boek voor, en wat er langskomt is glashelder en charmant. Enkele malen wordt de uitdrukking “berekend risico” gebruikt, een letterlijke vertaling van het Engelse “calculated risk”. Een opmerkelijk taalfenomeen dat in Nederland zelden wordt waargenomen.
Soms is er een licht filosofische gedachte, zoals op het moment dat David tracht zich niet te laten afleiden door wat hem wakker gehouden heeft:

“Maar jezelf blijven voorhouden ergens niet aan te denken is strikt gezien niet mogelijk, aangezien je dan aan het denken bent aan datgene waaraan je net niet wilt denken.”

De plot is mooi geconstrueerd waarbij het zeer lange tijd onduidelijk blijft waar de sleutel zit. De slotscènes bevatten wel enkele toevalligheden die wat minder natuurlijk aandoen. Maar als er psychopaten in het spel zijn, kunnen natuurlijk de vreemdste dingen gebeuren. Daarnaast is het de vraag of een in Portugal opgeleide en gewerkt hebbende advocate als Kirsten zonder enig probleem direct in België haar beroep kan uitoefenen. Zijn het Portugese en Belgische rechtssysteem zó op elkaar gelijkend, en gelden er in België geen toelatingsregels voor de beroepsuitoefening? Walter Damen zal het wel weten. In Nederland is het volgens mij ondenkbaar.
“Meedogenloos” is tot verdriet van vele lezers het laatste boek van Hilde Vandermeeren.
Het boek is een waardige afsluiting van een zeer lezenswaardige trilogie. Weliswaar is het mogelijk om het als standalone te lezen, doch het is zeker aanbevelenswaardig de twee eerdere boeken eerst te lezen. Vele uren van aangenaam leesplezier zijn gegarandeerd.

Vier glanzende sterren voor dit zeer goede verhaal!

Spannend, goed geschreven, vlot leesbaar

De cover geeft een vrouw weer in het gerechtsgebouw . Wie die vrouw is, is een mysterie. Zoals de vorige delen zijn de cover heel mooi en geheimzinnig. De sfeer is direct gezet.

Dit laatste deel kan je alleen lezen, maar dan verlies je wel details van het hele verhaal.  Er zijn twee belangrijke verhaallijnen.

De eerste lijn is die van kristen, een strafpleister die, na een traumatische gebeurtenis, teruggekeerd is naar België. In eerste instantie zou ze een collega pleiter assisteren bij een zaak die bekend staat als 'de slaapwandelmoord'. Nick, de beklaagde, heeft zijn huidige vriendin dood naast zich gevonden. Hij herinnert zich helemaal niets meer van die nacht. Hij slaapwandelt heel veel en neemt Somfrax.  Kristen onderzoekt andere pistes dan haar confrater en al snel neemt ze de zaak helemaal over.

Somfrax is een geneesmiddel van Ryser . De CEO is Maud Ryser . In dat bedrijf werkt David, hij maakt deel van de tweede verhaallijn. David is een vader die zijn zoon verloren aan een ander middel van dat bedrijf. Hij vult zijn dagen als poetsman, maar snel evolueert hij zich tot vertrouwenspersoon van de zoon van de CEO. In zijn zoektocht aan de werking van Somfrax komt hij steeds dichter bij, wat hij denkt dat de waarheid is.

In zijn zoektocht komt hij de naam Marijn Decorte tegen. Dit is een laborant die heel zijn leven gewerkt heeft aan Somfrax, maar ontslagen werd na een anonieme mail over vervalsing van gegevens.

Wanneer Joran, de zoon van Maud, ontvoerd wordt, gaat David op zoek en komt Marijn snel op het spoor. David wordt ook gevangen en zitten samen met Joran vast in het ouderlijk huis van Marijn.

David kan zichzelf en Joran bevrijden en Marijn vastmaken om hem zo aan de politie over te dragen. Door deze actie komt hij dichter bij Maud en kan hij op een hoger niveau dan poetsman werken. Hij laat zijn plannen om Maud pijn te doen varen.

Doordat er nieuwe gegevens aanwezig zijn komt Nick vrij. Wanneer Kristen Nick ophaalt aan de gevangenis maakt ze van de gelegenheid gebruik om Bertelet wat te jennen.

De ontknopping, wanneer Bertelet hierop reageert, is zo spannend dat je gewoon blijft lezen tot het einde, maar is dit wel het einde?

Net als Kristen denkt Hilde aan stoppen, maar Kristen besluit, samen met Stef toch verder in de advocatuur. Gaat Hilde ook verder?

Deze thriller snakt naar een vervolg. De hoofdpersonages zijn goed uitgetekend. Iedereen komt goed uit de verf. Het plot zit alweer goed in elkaar.

Dit laatste deel van deze trilogie is meteen het beste. Het is zijn vier sterren meer dan waard.