Niemandsland

Eindelijk weer eens een ouderwets jongensboek! Superspannend, over twee jongens op avontuur, met een brommer onderweg in Zuid-Afrika, op zoek naar hun afkomst. Een roadmovie maar dan in boekvorm. De een is wit, de ander zwart. Wie zijn ze eigenlijk, en waar komen ze vandaan? Dus ook nog eens superactueel; een boek dat zeker discussies zal gaan oproepen. Goed voor thuis, maar ook goed voor in de klas (ik ben docent en ga dit boek zeker gebruiken want ik denk dat het mijn leerlingen enorm zal aanspreken). Wie van de jongens heeft er gelijk en wie niet, dat is de grote vraag. Een jeugdroman over vriendschap, maar vooral ook over vertrouwen. Maar ook een pageturner, ik kon het echt niet wegleggen.

Simon heeft een stabiel leven in Zuid Afrika. Elke dag gaat hij naar school, zijn moeder zorgt voor hem en zijn vader werkt bij de 'speurtak' van de politie. Alles is koek en ei. Totdat op een stormachtige avond zijn vader bezoek meebrengt. Een lange slungelachtige jongen van 18 jaar, genaamd Jimmy. De jongen zat op het politiebureau om aangifte te doen, maar wat er nu precies aan de hand is, is de vraag. De vader van Simon hoopt dat Jimmy gaat praten door Simon. Simon weet het niet. Opeens draagt Jimmy zijn kleding en elke avond huilt Jimmy zichzelf in slaap. Alles rondom Jimmy blijft mysterieus. Waar komt hij vandaan? Heeft hij een vriendinnetje? Spreekt hij de waarheid?

Simon is vastbesloten om Jimmy te helpen. Daarom op een vroege vrijdagochtend stappen beide jongens op de knalgele Derbi DRD50 van Simon. Bestemming? De familie van Jimmy. Zo begint het avontuur voor beide jongens en leren ze elkaar, maar vooral zichzelf, kennen. Ze rollen van de ene gekke situatie naar de andere. Kunnen ze de verleiding van Dorina weerstaan? Kunnen ze ontsnappen aan de leeuw? Weten ze de overval te stoppen? Hoe verder de reis gaat, hoe meer Simon beseft dat Jimmy hulp nodig heeft. Simon is er zeker van zijn vriend te helpen.

De voorkant van het boek spreekt aan en zorgt ervoor dat je nieuwsgierig wordt. Uiteindelijk past het goed bij het verhaal. Er worden veel beschrijvingen gegeven van de droge wegen en de viezigheid die het met zich mee brengt. Het boek heeft een fijn lettertype en is ruim opgesteld. Hierdoor vlieg je door het boek heen. Ook de titel sluit bij het verhaal aan.

Aan het begin van het boek vindt er een snelle situatieschets plaats, dit is prettig. Naarmate het verhaal verder gaat, krijgen we steeds meer details te lezen. Dit zorgt voor een goede opbouw en maakt het verhaal volledig. In het verhaal ben je continu nieuwsgierig en daardoor wil je doorlezen. Je wilt weten hoe het verhaal eindigt en je wilt weten of Jimmy geholpen kan worden. De situaties in het boek volgen elkaar snel op en daardoor blijf je vaart in het verhaal houden. De zinsopbouw is prettig. Alleen het gebruik van de Afrikaanse woorden is af en toe lastig. Soms moet je opnieuw lezen en met behulp van de context de betekenis van het woord achterhalen. Een woordenlijst was prettig geweest. Aan de andere kant geven de woorden net even iets meer aandacht aan het Afrikaanse in het boek. Het is een leuke en verrassende twist dat het verhaal zich in Afrika afspeelt. Het verhaal geeft een leuk inkijkje.

Dit is een verhaal dat gaat over een zoektocht naar eigen identiteit en vriendschap. Tijdens die zoektocht maken de jongens vriendschap, leren ze elkaar vertrouwen en komen ze achter de waarheid.

Laat ik beginnen met de cover van dit boek. De cover vind ik namelijk echt prachtig de kleuren de weg naar niemandsland. Ik snapte de cover helemaal. De titel van dit boek vind ik ook erg mooi gevonden.

Maar als we het dan gaan hebben over het boek zelf dan ben ik toch wat minder positief. De schrijfstijl van de auteur is op zich niks mis mee lekker snel en vlot. Maar het verhaal zelf daar rammelt in mijn ogen wel het een en ander aan.

De personages in dit boek zijn vrij racistisch. Dit heeft de auteur bewust gedaan. Niet omdat hij racistisch is maar juist omdat hij het racisme na de apartheid in Zuid Afrika wil beschrijven. Echter heeft hij in mijn ogen de plank hier een beetje mis geslagen. Ik miste namelijk deze achtergrond informatie in het boek. Ik vroeg me regelmatig af waarom personages op een bepaalde manier reageerde. Dit vind ik zelf best wel jammer omdat het verhaal zoveel potentie had om meer te kunnen zijn.

Maar goed terug naar de personages. Simon en Jimmy zijn op zich goed uitgewerkte personages. Ook al kon ik me soms nogal eens irriteren aan Simon. De ouders van Simon daar in tegen vond ik vlakke on uitgewerkte personages. Ze waren er wel maar voegde eigenlijk niet echt iets toe aan het verhaal. Daarnaast vond ik moeder ook echt heel irritant en altijd maar bang voor die swarte. Zonder dat je dus echt begreep waar dit vandaan kwam.

Soms kon ik me ook echt niks voorstellen bij bepaalde situaties want welke agent neemt er nu zomaar een wildvreemde jongen mee naar huis, en laat deze slapen bij zijn zoon op de kamer. Zoals ik al eerder aangaf werd er dus ook vaak gesproken over blank en zwart en soms vond ik dit te vaak.

Wat ik dan wel weer leuk vond aan dit boek waren de Zuid Afrikaanse woordjes die zo nu en dan eens voorbij kwamen. Maar ook de ouderwetse taal als Sjoege. Ik ben zelf goed bekend met dit soort woorden maar ik kan me voorstellen dat sommige young adults even moeten opzoeken wat dit woord betekend.

Persoonlijk snap ik wel wat de auteur wilde bereiken met dit verhaal. Echter heeft hij dit in mijn ogen dus niet helemaal bereikt. Ik had dit boek graag een hoger cijfer willen geven maar ik kan er echt niet meer van maken dan een 5.

Via leesclub van de Young Adults facebook pagina, kon ik dit boek lezen. De cover is prachtig, met het zicht op een lang uitgestrekte weg in een Zuid Afrikaans uitziend landschap.

Dit boek speelt zich in Zuid-Afrika na de Apartheid. Wat me direct opviel in het begin van het boek is dat de schrijver vaart tracht te brengen in het verhaal door het gebruik van korte zinnen. De schrijftaal voelt soms een beetje aan als ouder nederlands, door het gebruik van woorden zoals 'sjoege', nochtans speelt het verhaal zich af in 2009.

Diezelfde vaart vermindert wel na het eerste hoofdstuk en is ook te verklaren aan wat de bedoeling was van het hoofdstuk. Echter blijft het verhaal heel snel lopen zonder al te veel oog voor details en die miste ik soms wel om me echt volledig in te kunnen leven.
Wat ik dan weer een heel fijne toets vind, zijn de woordjes Zuid-Afrikaans die in de dialogen verweven zitten. Deze zorgen er voor dat je terug feeling krijgt met de personages en de setting. - kleine tip: een korte verklarende woordenlijst zou het nog leuker maken.

Simon, een witte jongen van 15 jaar wordt door zijn vader (recherche bij de politie) gevraagd om een 18 jarige donker-gekleurde jongen uit te horen nadat hij deze meebrengt vanop het politiekantoor. De jongen heeft heel wat meegemaakt, maar toch wil de vader dat zijn eigen zoon een kamer deelt met deze jongen. De informatie die Simon uit Jimmy probeert te krijgen, brengt hen op een roadtrip door Zuid-Afrika, waarbij Simon en dus ook de lezer mondjesmaat meer informatie krijgen. Net als Simon, blijf je als lezer nieuwsgierig naar het hele verhaal,

Minpuntje vond ik wel dat buiten de twee hoofdpersonages, de andere personages nogal vlak waren. Zonder al te veel in detail te gaan, vond ik bijvoorbeeld de reacties van de vader en moeder op meerdere punten niet realistisch.

Idem onder spoiler: vind ik het laatste deel van het boek een mooie afronding. Realistische manier om om te gaan met het leven van Jimmy en hoe hij is.

Als afsluiting, het is een boek dat vlot leest met een interessant taalgebruik (ouder nederlands en Zuid-Afrikaans) dat zich afspeelt op de voorgrond van een actueel en gevoelig onderwerp, zonder dat het beladen wordt. De setting linkt wel naar wat er gaande is op de achtergrond, maar het verhaal gaat dieper dan dat. Jammer dat de personages niet allemaal diezelfde diepgang hebben.