Offersteen

De opvolger van Dodencirkel gaat valt een beetje tegen. Het verhaal is vermakelijk, op zich leest het boek lekker snel weg en neemt het je wel mee in het verhaal. Voornamelijk eigenlijk door de omschrijving van de landschappen. Maar toch is de druk die op de schouders van de auteur ligt goed te merken. Ze moest zich met dit boek bewijzen en vooral in het begin komt steeds weer het gevoel naar boven dat graag wil dat de lezer in het verhaal wordt meegenomen. De talloze verwijzingen naar het eerste boek, die aan voelen 'En toen...'-momenten doen echter wat amateuristisch aan. Daarnaast had het boek ook wat beter geredigeerd kunnen worden op continuïteitsfouten.
Al met al is het verhaal wat voorspelbaar en tegen het eind houden een aantal toevalligheden het verhaal bijeen, wat de schrijfster zelfs benadrukt 'en toen gebeurde dit, en dit, en dit, het lijkt misschien raar, maar het gebeurde toch echt.' alsof ze de lezer ervan wil overtuigen dat ze zich hiervan bewust is, maar dit maar voor lief moet nemen. Voor mij meer een teken dat ze zelf achteraf niet helemaal geschreven heeft wat ze had willen schrijven, maar door de tijdsdruk het boek niet meer kon veranderen. Een leuk boek voor op het strand, maar meer ook niet, Dodencirkel was een stuk beter. Ik denk wel dat Elly Griffiths het in zich heeft om te groeien in het genre en hoop dus dat er volgend jaar een nieuw en beter boek van haar zal verschijnen.

Tijdens het lezen van het boek merk ik al vrij snel dat je eigenlijk het eerste deel; dodencirkel had moeten lezen. Verbanden tussen personages worden wel platonisch uitgelegd maar met veel terugverwijzingen naar het eerste boek. Ik ben het boek gaan lezen omdat ik wel van thrillers houd die een archeologische achtergrond of verhaallijn hebben. De flaptekst sprak me dus ook meteen aan. Alleen gek genoeg, wordt er in het verhaal maar zeer oppervlakkig op in gegaan. Dit had veel meer uitgediept kunnen worden en omdat het ook niet erg intrigerend verteld werd, was de spanning er maar in kleine gedeeltes waar te nemen. Goede opzet, redelijke uitwerking, kon beter.

De tweede Ruth Galloway thriller van Elly Griffiths en wederom een heerlijk boek. De spanning en onverwachte gebeurtenissen rond de archeologische omgravingen geven continue spanning in het boek. Bij alle voorkomende personen in het boek, krijg je het idee ze dat de dader of bedreiger van Ruth kunnen zijn. Door de schrijfwijze van Elly Griffiths en het niet noemen van namen in sommige gedeelte word je sterk in verwarring gebracht en ik draagt bij aan de spanning in het boek. Het einde van het boek was wederom spectaculair en vol spanning. Op naar het derde boek van Elly Griffiths, het zijn echt heerlijke boek, Fijn dat ik deze schrijfster heb ontdekt naar aanleiding van tips van andere thrillerlezers.

Ik heb dit boek cadeau gegeven aan mijn moeder voor Moederdag.
Ze leest veel en dit leek mij een boek die wel bij het rijtje boeken pasten wat ze al had staan.
Het was een goede keus want ze was er echt super blij mee en heeft hem al uit.

Wat ik goed vind aan dit artikel: goede kwaliteit.

het is een goed boek en een spannend boek niet saai