Vogelman

Geschreven bij Vogelman

Na pasgeleden 'Diep' van Mo Hayder gelezen te hebben, was ik enthousiast geraakt in haar schrijfstijl. Daarom direct haar debuut 'De Vogelman' gelezen. Wat een klasse! Mo Hayder begeeft zich aan het randje van het toelaatbare wat haar schrijfstijl betreft. Ze neemt zeker geen blad voor haar mond. Een geweldig origineel verhaal met veel lugubere scene's. Doordat het verhaal verdeeld is in relatief kleine hoofdstukken leest het makkelijk weg. Het verhaal is echter dusdanig opgebouwd dat het erg lastig is om het weg te leggen, en om het verhaal goed vast te kunnen houden moet je eigenlijk wel blijven lezen. Je voelt haast de tijdsdruk die er bij het onderzoekend politieteam aanwezig is.

Het team, geleid door rechercheur Jack Cafferey, wordt geconfronteerd met een groot aantal lijken met bijna allemaal één ding gemeen. Hun moordenaar heeft bij hen een vogeltje onderhuids aangebracht en naast hun hart vastgemaakt. WAUW, dat vraagt er toch om om uit gezocht te worden. Waarom doet zo iemand dat? Het verhaal licht het gordijn langzaam een stukje op waardoor het plaatje laangzaamaan duidelijk maakt. Een heel spannend verhaal met een minstens zo onverwacht verloop. Zeker 5 steren voor dit boek!!

Geschreven bij Vogelman

Dit boek heb ik in 2011 gelezen met de volgende reactie:
Wow! Mijn eerste kennsmaking met Mo Hayder smaakt naar meer! Wat een geweldig goed boek; ik kon me er haast niet los van maken en wilde alleen maar verder lezen om te weten te komen wat er verder zou gaan gebeuren.
Met de behoorlijk expliciete beschrijvingen van wat er allemaal met de slachtoffers gebeurt, gaat de auteur aardig richting de horror maar ze bouwt er zo'n spannend verhaal omheen dat je niet kunt stoppen met lezen. Superverhaal en ik ben heel benieuwd naar haar overige boeken.

Geschreven bij Vogelman

De meeste boeken van de Britse auteur Mo Hayder kenmerken zich door de levensechte beschrijvingen van de gruweldaden die hierin voorkomen. Dit zal ongetwijfeld komen door de fascinatie die ze hiervoor heeft. Ontmoetingen met criminelen, prostituees en politiemensen vormen de basis voor haar verhalen. Haar debuut, Vogelman, schreef ze in 2000 en, ondanks dat recensenten het boek te gewelddadig vonden, leverde het boek haar zoveel succes op dat ze fulltime schrijfster werd. Dit eerste boek betekent eveneens de introductie van seriepersonage Jack Caffery.

Op een braakliggend fabrieksterrein in Londen wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Ze blijkt gruwelijk te zijn verminkt. Na deze vondst worden de lichamen van nog enkele jonge vrouwen aangetroffen. Jack Caffery wordt met het onderzoek belast en ontdekt een overeenkomstig detail dat de slachtoffers gemeen hebben. Hij gaat, met alle mogelijke middelen, op jacht naar de dader, terwijl hij zich realiseert dat deze op elk willekeurig moment weer kan toeslaan. Dat wil hij, hoewel hij weet dat hij erg weinig tijd heeft, koste wat kost vermijden.

Een boek waarin een seriepersonage geïntroduceerd wordt, is altijd even wennen. Vooral aan dat personage. Want de opzet is vaak dat de lezer eerst wat kennis met hem moet maken om zich ermee te kunnen identificeren. Vaak gaat dat langzaam, want de auteur kiest er dan voor om geleidelijk meer over hem bekend te maken. Mo Hayder heeft een andere invalshoek gekozen en laat de achtergronden van Jack Caffery meteen in dit eerste boek met hem op de lezer los. Niet erg, want daardoor weet je gelijk waar je met hem aan toe bent. Het voordeel is dan dat een verhaal geen vertraging oploopt door een verdergaande kennismaking.

Het verhaal in Vogelman is er een van recht-toe-recht-aan. Het heeft dus een begin en gaat vervolgens naar een eind. Geen ingewikkelde zijsprongen of complexe flashbacks. Wel heeft het verhaal een aantal verrassende plotwendingen. Deze houden de spanning, die al vrij snel aanwezig is, erin. Ondanks dat al ver voor de ontknoping bekend wordt gemaakt wie Vogelman is, heeft dat geen nadelige invloed op het verhaal. Het spanningsveld blijft behouden en dat is zonder meer aan de kwaliteit van de auteur te danken. Daarnaast blijft het uitermate boeiend. Hayder weet de meest lugubere zaken erg beeldend te beschrijven. Iemand die daar niet tegen kan, zal mogelijk wat minder plezier aan het boek beleven.

De schrijfstijl van Hayder is plezierig en situaties en dialogen komen realistisch over. Ze weet de lezer hierdoor bij het verhaal te betrekken. Een nadeel is soms wel dat ze af en toe een terminologie hanteert die niet gebruikelijk is. Voor een leek is het dan een vraagteken wat ze er precies mee bedoelt. Het zou wellicht beter zijn geweest er een heel korte uitleg bij te geven waardoor het voor iedereen te begrijpen is. Toch weegt dit niet op tegen het verhaal op zich. Dat speelt zich, naarmate de ontknoping nadert, in een steeds hoger tempo af. Een nadeel van dit alles is dat Hayder de lat voor zichzelf nu erg hoog heeft gelegd. Want een volgende Caffery zal in principe dezelfde kwaliteit moeten hebben als Vogelman.

Geschreven bij Vogelman

Mo Hayder loopt mee met de werkelijke, dagdagelijkse ervaringen binnen een politiekorps en dat merk je....Ze neemt geen blad voor de mond met haar, soms harde, maar werkelijke beschrijvingen van wat men bij een moordonderzoek vind.
Ze schrijft heel gemakkelijk doch niet flauw of kinderachtig, gewoon makkelijk lezen.
Waarschijnlijk door haar stijl van schrijven lees je haar boek(-en) in 1 adem uit!
Echt superspannend en boeiend.
Ik heb nu reeds 5 boeken van haar, allemaal even spannend.

Geschreven bij Jack Caffery 1 - Vogelman

Ik vond het boek zo spannend, dat ik ook meteen de andere zes delen wou lezen. (Ik ben nu bezig met deel 3 en het blijft even spannend.) Ik had nog nooit van Mo Hayden gehoord, maar ik vind haar een topauteur. Ze vertelt het verhaal op zo'n manier dat je meegezogen wordt in het verhaal. Echt een aanrader. Je kan het boek apart lezen, zeker omdat het het eerste deel van de reeks is, maar het is zoveel leuker om ze allemaal te lezen. Doen!

Geschreven bij Vogelman

Na erg veel verhalen te hebben gehoord over dit boek, moest ik hem toch maar eens gaan lezen en dat is zeker niet tegen gevallen. Het leest zeer makkelijk weg en als je denkt nu zakt het verhaal wat in dan komt er weer een spannend stuk. Als je van spannende verhalen houd dan moet je dit zeker lezen.

Geschreven bij Jack Caffery 1 - Vogelman

Vogelman verscheen reeds een hele tijd geleden maar ik las eerst enkele andere boeken van Mo Hayder.
Vogelman las ik pas nu en het is een schitterende lugubere thriller zoals we van Mo gewend zijn.
Je zou lezen en blijven lezen en met spijt is het boek dan uitgelezen.

Geschreven bij Vogelman

Dit boek heb ik als eerste van MO HAYDER gelezen. Ik vond het super spannend.
Verknipt, maar toch realistisch.

Heeft me zeker aangespoord om al haar boeken te kopen!!

Het boek bevat veel gruwelijke scenes, die uitgebalanceerd worden door wat meer huiselijke scenes die de hoofdpersoon thuis meemaakt. Wat ik echter erg storend vind zijn de clichés: natuurlijk voelt de hoofdpersoon zich aangetrokken tot een aantrekkelijke 'person of interest', Rebecca, die natuurlijk uiteindelijk op het verkeerde moment op de verkeerde plaats belandt. Hoe dat afloopt kan je eigenlijk wel raden. En natuurlijk loopt het met de vriendelijke, goedmoedige rechercheur Essex op de manier af als in het boek beschreven. En niet te vergeten de personage van de onuitstaanbare rechercheur Diamond, waar kennelijk geen enkele positieve karaktertrek in te bespeuren is. Psychologische diepgang bevat dit boek niet en geloofwaardig is het door de clichés niet bepaald. En de vertaling is ronduit slecht. Er staan zinnen in die echt niet af zijn, wat best storend is.

Deert je dat niet zo en houd je van een thriller met nogal gore details en toch een enigszins onverwachte twist, dan kan je je met dit boek prima vermaken.

Geschreven bij Vogelman

nog niet eerder had ik een boek van Mo Hayder gelezen. Dit was de eerste en het viel mij zeker niet tegen.

Het verhaal is net een film. De spanning in het verhaal wordt opgebouwd met cliffhangers, daardoor wil je iedere keer wel verder lezen ( het zijn ook korte hoofdstukjes ). Het laatste gedeelte is erg goed en spannend. Het verhaal is soms erg luguber. De hoofdpersoon is sympathiek neergezet.

Jammer vond ik dat het verhaal zeer traag op gang kwam, pas na hoofdstuk 15 begon ik het eigenlijk iets te vinden. Ook vond ik de 'engelse setting' met een uitvoerige beschrijving minder. Vandaar dus 4 sterren.