Besten, Janny den - Zwanenmoeder

'Zwanenmoeder' is een goed en vlot geschreven boek. Zonder meer een gezellige schrijfstijl!
De problematiek en zorgen rond de scoliose van Roos, met alles er omheen: de operatie, de beugel, enz., is duidelijk doorleefd en de auteur komt goed beslagen ten ijs.
Moeder Nicky heeft duidelijk een soort traumatisch verleden, ze werd op school getreiterd, ook vanwege háár scoliose. Een logisch gevolg is dat ze haar dochter Roos dat wil besparen. Ze gaat daarin duidelijk te ver, waardoor de verhoudingen onderling er niet beter op worden.
Roos accepteert de overbezorgdheid van haar moeder niet en gaat daar tegenin, op een manier die niet door de beugel kan. Wat is oorzaak - wat is gevolg?
Vader Floor zou in het begin van het boek wel wat meer actie mogen ondernemen, hij laat het allemaal gebeuren.
Is moeder eerst soms irritant en overdreven bezorgd, later komt ze (mede door gesprekken met haar man) tot ander inzicht en doet ze ontroerend haar best om op een andere manier met Roos om te gaan.
Het is hard werken, van beide kanten.
Of het allemaal gaat lukken en of ze het volhouden? Ik hoop dat er nog een vervolg komt op dit boek, want ik ben benieuwd hoe het verder gaat met dit gezin.

Goed en vlot leesbaar boek. Heel reëel en herkenbaar. Hoe vaak betrap ik mezelf erop dat ik al beslist heb voor mijn kinderen, eer ze zelf iets gezegd hebben. Ook heel herkenbaar dat we al onze vragen en zorgen en vreugdevolle dingen in Gods handen mogen leggen, en daar ook mogen laten. Een boek om ook aan onze kinderen te laten lezen zodat ze de omstandigheden ook eens van een andere kant zien, zoals bij moeder Nicky. Haar gedachten en overpeinzingen worden heel goed beschreven!!

Het gezin bestaat uit vader, moeder en een teenerdochter. De moeder heeft in haar jeugd scoliose gehad en is op school veel geplaagd. De vader heeft het 'gemaakt' in het leven, hij denkt dat hij alles zomaar kan doen. De dochter heeft ook scoliose, maar is een draak van een kind. De moeder is bezorgd, te bezorgd in de ogen van man en dochter. Maar ze is echt de 'zwarte piet'. Wat ze ook zegt of doet, niets is er goed! Het is een christelijk boek. Daarom snap je niet dat de vader geen kaartje koopt om een bosgebied te bezoeken, want dat is niet nodig... De dochter verzwijgt voor moeder dat zij naar Cyprus gaat, want dan had moeder dat toch weer verboden. Aan het eind van het boek krijgt ze van haar man ook de nodige vermaningen, doordat ze zegt dat hij uit moet kijken voor zijn enkel, die verzwikt is.
Zij belijdt schuld tegenover God, haar man en dochter..... Diep medelijden met de vrouw, die dochter zou ik alle hoeken van de kamer laten zien en die man erachteraan.