Noordkaap Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app. Tien topcriminelen. Een geheim experiment. Het noorderlicht.

Geschreven bij Noordkaap

Noordkaap is het tweede boek dat ik gelezen heb van Nathalie Pagie. Eerder las ik van haar Ijsengel, welke drie sterren verdiende. Het huidige verhaal, Noordkaap, trok mij vanwege het menselijke experiment. Zelf ben ik gedragswetenschapper, dus wanneer er een thriller met gedragswetenschappers in de hoofdrol is, dan móet ik deze natuurlijk wel lezen! Daarnaast vind ik het noorderlicht super intrigerend, dus een verwijzing daar naartoe heeft mij ook al snel.

En het boek heeft mij zeker niet teleur gesteld. Vanaf het begin neemt het me mee in een bizar verhaal. De wijze waarop zowel de gevangen als de verschillende onderzoekers worden omschreven, geeft een heel goed beeld van de situatie en hoe deze volledig heeft kunnen ontsporen. De ontsporing zelf vond ik alleen wat ingewikkeld, waardoor de climax de climax er niet was.

Conclusie: een spannende, toch vooral psychologische, thriller. De karakters zijn soms wat complex, maar juist dat maakt het verhaal interessant. Het einde van het boek is echter wat ingewikkeld, waardoor een climax uit bleef.

Geschreven bij Noordkaap

Spannende stand alone van Nathalie Pagie. Even wennen zonder Tara en Diego, maar her verhaal is spannend genoeg om dat goed te maken

Geschreven bij Noordkaap

‘Noordkaap’ heet de meest recente stand alone van de inmiddels gelauwerde Nederlandse thrillerschrijfster Nathalie Pagie. Ze won al twee keer de Thrillzone-award.
Deze keer heeft ze echter mis’gekluund’. De eerste tweehonderd pagina’s van dit ijskoude boek blinken uit door saaie conversaties en stereotiepe personages die het stadium van bordkarton maar niet voorbij willen komen. Er gebeurt weinig boeiends om de aandacht van de lezer vast te houden in het ijskoude noorden van Noorwegen. Pas op de helft van het boek wordt het wat spannender en interessanter door leuke en onverwachte plotwendingen. Helemaal onvoorspelbaar wordt het echter nooit maar het boek is uiteindelijk toch nog de moeite van het lezen waard.
Het begin van het boek speelt zich in het researchcentrum af en is weinig boeiend. De personages in het complex zijn plat en stereotiep waardoor het verloop van de gebeurtenissen in het onderzoekscentrum voorspelbaar wordt. De onderzoeksleider heeft een buitenproportioneel ego en is zwaar obsessief. Krankzinnigheid ligt op de loer. De boeven zijn gewoon fout en de onderzoekers blijven lang onderbelicht. Wat niet helpt is dat leider Olson de onderzoekers niet heeft verteld wat het onderzoek precies inhoudt. Zonder enige voorkennis hebben de wetenschappers getekend voor een verblijf van zes maanden op een afgezonderde plek. Dat is behoorlijk ongeloofwaardig voor wetenschapsbeoefenaars die over het algemeen van de hoed en de rand willen weten. Net als zij heeft ook de lezer heeft geen idee over de loop van dit onderzoek.
Olson is niet scheutig met informatie en iedereen laat zich afschepen. Pas wanneer blijkt dat Olson belangrijke informatie achterhoudt, krijgt hij een beetje tegenspel
De tweede verhaallijn begint op een kwart van het boek wanneer hoogleraar Aage probeert te achterhalen waar de ibogaïne vandaan komt. Samen met collega Nils begint hij een speurtocht en deze beide personages komen normaler en menselijker over. De conversaties steken goed in elkaar en zijn interessant. Deze verhaallijn redt de eerste helft van het boek en houdt ook tijdens de rest van het boek stand.
Op de helft van het boek verrast de schrijfster ons met een onverwachte twist en een derde verhaallijn. Dat lijkt althans zo. We springen naar Roemenïe waar een gevangenisdirecteur wordt vermoord door moordenaars. Hij zou teveel weten. Het is het eerste echte onverwachte en schokkende moment in deze thriller en de gebeurtenis roept vragen op over wie hierachter zit. De interesse is gewekt en deze lezer wil er meer van weten.
Helaas gebeurt er eigenlijk niks. Het is dan ook de vraag waarom dit hoofdstuk op deze manier in het boek is blijven zitten. Het draadje blijkt slechts te dienen om subsidiegevers op de hoogte te stellen van de gebeurtenissen in het centrum. Deze scène schept daardoor nodeloos hoge verwachtingen en roept de vraag op of dit niet anders kon.
Ondertussen gaat de eerste verhaallijn verder en gedraagt Olson zich steeds meer als een dreinende kleuter met teveel macht. En dat is niet erg spannend hoewel zo’n type heel wat schade aan kan richten. De situatie in het centrum loopt langzamerhand verder uit de hand en dat stuk is boeiend om te lezen. In de tweede, nog steeds interessante, verhaallijn maakt Aage vorderingen met zijn speurtocht die hem uiteindelijk naar de oorsprong van de verboden stof leidt. De lijnen komen samen en leiden tot een bevredigend einde.
Een echte pageturner is ‘Noordkaap’ echter niet want daarvoor ontbreekt de benodigde spanning. Ook de karakterontwikkeling en beschrijving is niet helemaal geweldig. Toch is de thriller op zijn minst onderhoudend. Er gebeurt genoeg om de lezer bij de les te houden. ‘Kapen’ doet het echter niet.

Geschreven bij Noordkaap

Na het eerste hoofdstuk van ‘Noordkaap’ is de toon meteen gezet; dit gaat een interessant boek worden. Je bent meteen getriggerd om verder te gaan lezen en te ontdekken wat er allemaal gebeurd is. Nathalie Pagie zorgt er daarna eerst voor dat je de verschillende personages uit het boek leert kennen. Dat haalt even de snelheid uit het verhaal, maar je hebt al die informatie wel nodig om het gehele verhaal te kunnen volgen en begrijpen.

Als het daadwerkelijke experiment echt is begonnen, komt de snelheid meteen weer terug in het verhaal. Door de beeldende schrijfstijl van de auteur zie je de omgeving, de personages en de experimenten zo voor je. Dat levert af en toe huiveringwekkende beelden op je netvlies op. Heel knap dat Pagie dat voor elkaar krijgt. Wat mij betreft, mag dit boek verfilmd gaan worden. Het leent zich erg goed voor een spannende en interessante thriller op het witte doek.

Stukje bij beetje ontdek je wat precies de bedoeling is met het wetenschappelijk experiment en tegelijkertijd wil je weten wat de politie over het eerste slachtoffer ontdekt. De afwisseling tussen het experiment en het onderzoek zorgen ervoor dat je door blijft lezen. De auteur weet op de juiste momenten te wisselen van locatie, waardoor je haast niet kunt stoppen met lezen. Heerlijk!

De ontknoping is spannend en kent in ieder geval één verrassend element dat je van tevoren niet zag aankomen. ‘Noordkaap’ is wat mij betreft één van de beste thrillers die Pagie tot nu toe heeft geschreven.

Geschreven bij Noordkaap

Een groep onderzoekers doet in het diepste geheim experimenten op zware criminelen. Hun onderzoekscentrum staat op een wel heel bizarre plek, de Noordkaap. Hoe afgezonderd wil je zitten?
De onderlinge verstandhouding in de groep is vanaf het begin stroef en wantrouwend. De samenwerking onder leiding van een aan zelfgenoegzame professor komt moeizaam op gang. Van het begin af aan gaat bijna alles al mis en het is maar de vraag of ze de groep criminelen wel in de hand kunnen houden; criminelen die niet helemaal willoos blijken maar hun eigen agenda hebben.

Het onethische, manipulatieve gedrag van de onderzoeksleider die duidelijk informatie achterhoudt voor zijn team, neemt excessieve vormen aan. Zijn waanzin is echt eng en Pagie beschrijft die zeer beeldend. Haar stijl is wel erg breedsprakig, soms te overdreven, waardoor het allemaal niet soepel loopt en net niet overtuigt. Zij is te weinig in staat de aandacht vast te houden.

Noordkaap is vooral een thriller voor liefhebbers van veel bloederig geweld. Aan de andere kant slaagt Pagie er goed in om de spanning prettig te doseren door het mondjesmaat geven van de achtergronden van de onderzoekers en de soort cliffhanger-achtige onderbrekingen in het verloop van de gebeurtenissen. Dat het verhaal zich verplaatst zich naar andere plekken in en buiten Noorwegen, maakt het hier en daar iets te langdradig.

Het slot hangt erg aan elkaar met toevalligheden: mensen die elkaar precies op juiste moment tegenkomen, het plotseling aanwezige huis met bereidwillige bewoner in een verlaten gebied. Jammer dat een aantal verhaallijnen onbesproken zijn gebleven, zoals het stukje in Roemenië, en wie zijn nou de opdrachtgevers geweest? Ook weten we nauwelijks hoe het de resterende personages verdergaat.

De redactie had beter werk kunnen verrichten door er wat kromme zinnetjes uit te halen. Maar een dieptepunt is wel een heel hinderlijke spelfout, een knullige ‘d-t’-fout, over hoofd gezien door de redacteur en dat mag echt niet in een boek.

Geschreven bij Noordkaap

Een mooi verhaal, karakters die allemaal een verhaal meenemen, waardoor dit boek body krijgt en je ze leeft kennen.

Geschreven bij Noordkaap

Prima boek

Geschreven bij Noordkaap

Ik werd op het verkeerde been gezet door de waardering van 4,5 ster! Ik geef toe, dat ik wel met plezier heb gelezen, maar dat plezier verdwijnt af en toe. Dat komt door een aantal tegenstrijdigheden. Hoe kan een gelauwerde professor, die een in een vorig (mislukt) project de geestelijke handicap van Rana heeft bewerkstelligd alsmede de dood van een andere deelnemer(Irval), financiering krijgen voor dit beschreven project? Het blijft volkomen duister wie daar achter zitten. Dan het hoofdstukje over Roemenië, waar de ex-gevangenis directeur en een politiebeambte koelbloedig worden geëlimineerd. En zou via Interpol niet al heel snel de identiteit van het uit de lucht gevallen lijk bekend zijn geworden. Wat ook de vraag oproept, waarom het lijk niet is gedumpt in de Barentszzee? De slimme politievrouw zal toch ook van de Samivrouw hebben vernomen, dat het lijk uit een helikopter is gedumpt? Wel interessant is de vondst van de schrijfster het 'medicijn' ibogaïne, wat door Olson als wondermiddel illegaal wordt toegepast. Helaas is het einde van het verhaal wat afgeraffeld. Er zijn teveel toevalligheden, waardoor de spanning wegvalt. Na de laatste bladzijde blijf je met een onbevredigend gevoel achter met een aantal vragen betreffende niet uitgewerkte
situaties. Als je daar niet te zwaar aan tilt is het een aardig boek om te lezen.

Geschreven bij Noordkaap

Wat een geweldige thriller. Nog nooit van de schrijfster gehoord, maar dit was een ongelofelijk, spannend verhaal. Eens een heel ander thema dan de meeste thrillers. Erg goede personages neergezet en naarmate het verhaal vordert, nagelbijtend spannend, alsof je er zelf bij bent. Ik verklap verder niets van de inhoud, maar je wordt als lezer bepaald niet teleurgesteld. En het kost moeite om het boek weg te leggen. Lezen vlak voor het slapen gaan is niet aan te raden, ik droomde ervan en dat is me nog nooit overkomen.

Geschreven bij Noordkaap

Goede karakters, erg spannend en goed plot.