Pachinko

Geschreven bij Pachinko

De auteur Min Jin Lee werd geboren in Zuid-Korea, maar haar ouders migreerden al snel naar de USA. Zij was nog maar 7 jaar toen zij in Amerika arriveerde. Door haar eigen ervaring als immigrant gaat ‘Pachinko’ verder en dieper dan andere boeken over dit thema.
‘Pachinko’ gaat vooral over de Koreaanse migranten in Japan. Min had dertig jaar geleden het idee opgevat om een boek te schrijven rond dit thema en heeft het ook meermaals herschreven, want zij wou een verhaal dat klopt. Dit komt zeker ten goede aan dit boek, je merkt onmiddellijk dat Min Jin Lee een zeer grondige research gedaan heeft, waarbij de aandacht niet hoofdzakelijk op de feiten lag maar vooral op de personages zelf. Waarom immigreerden zij, hoe voelen zij zich in hun nieuwe ‘thuisland’, met welke problemen komen zij in aanraking, … . Maar ze gaat nog dieper door andere aspecten aan te halen zoals discriminatie, werkgelegenheid, woekeraars, de geschiedenis van het koloniaal Christendom, politiewerk, … .

Het boek is een dikke pil en kabbelt soms wat traag vooruit wat eigen is aan Aziatische werken, niettegenstaande verveelt het geen minuut. Als lezer ben je telkens benieuwd hoe het nu wel verder gaat met Sunja en de andere personages. Toch ging het soms wat ‘te’ traag vooruit en kwam de familiegeschiedenis wat saai over. Ik miste meer aandacht op de sociale thema’s.

Het boek bestaat uit drie grotere delen die telkens opgedeeld zijn in kleinere hoofdstukjes. Handig hierbij zijn de tijdsaanduidingen. Min schrijft op een eenvoudige manier en niet zeer vernieuwend. Soms komt het zelfs wat houterig over, vooral de conversaties zijn wat stijf en onnatuurlijk. Lezers die vaak dikke boeken lezen zijn wel al wat gewoon en zouden wel eens teleurgesteld kunnen zijn op vlak van schrijfstijl van deze auteur. Dit kan natuurlijk ook te wijten zijn aan de vertaling…maar gezien ik de originele versie niet heb gelezen is dit moeilijk te bepalen.

Het verhaal is soms wat voorspelbaar en de verschillende personages zijn stereotiep. Niettegenstaande ben je als lezer wel steeds nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met Sunja.

Het is zeker en vast een boek met veel potentieel: de verscheidene thema’s zoals migratie, Japan-Korea relatie, koloniaal Christendom, … en de familiesaga, Jammer genoeg wordt dit een beetje tenietgedaan door de houterige schrijfstijl van de auteur. Het boek zou voor mij redelijk veel sterren krijgen mocht ik enkel het verhaal sterren geven, maar gezien de matige schrijfstijl zal ik het boek een 3 sterren geven.

Geschreven bij Pachinko

Mijn verwachtingen waren hooggespannen, want volgens de uitgever was dit boek een aanrader voor fans van ‘Het achtste leven’ en ‘Wilde zwanen’. De kaft is prachtig (ook wanneer je de omslag eraf haalt) en de schrijfstijl prettig. Hoewel het verhaal geen moment echt verveelt, kabbelt het boek maar wat voort. Nergens zit je op het puntje van je stoel of raakt het je echt. Het verhaal blijft keurig binnen de lijntjes. En dat terwijl een thema als immigratieproblematiek daar wel de potentie voor heeft. Deze roman maakt mijn verwachtingen van een episch, meeslepend verhaal dan ook niet waar. Desalniettemin schetst het een goed beeld van het twintigste-eeuwse Japan en Korea en de offers die immigranten brengen om elders in de wereld een thuis op te bouwen.

Geschreven bij Pachinko

Je wordt door heel wat jaren meegenomen in dit boek, door de Koreaanse & Japanse verhoudingen, verandering van de tijd en toch de stilstand van cultuur. Het is een erg interessant en mooi, maar het heeft ook iets treurigs.

Geschreven bij Pachinko

Dit boek is niet alleen mooi van buiten, ook de binnenkant betovert. Het boek vertelt het verhaal van een Koreaanse immigrantenfamilie in Japan van 1932 tot 1989. De verteltrant is beeldend; ik proefde bijna het Koreaanse bijgerecht Kimchi dat door Sunja op de markt verkocht wordt en ik werd meegenomen naar de Koreaanse wijk in Osaka waar de familie een tijdlang woont. Het is kortom een boeiende familiegeschiedenis tegen een historische achtergrond die voor mij nieuw is. Ik begrijp helemaal dat John Boyne dit boek aanbeveelt, liefhebbers van zijn boeken zullen dit vast ook mooi vinden.

Geschreven bij Pachinko

Aangrijpend boek. Ik heb nooit zo goed opgelet bij geschiedenis vroeger. Historische romans geven mij een inkijkje in het leven van destijds op een manier die mij aanspreekt. Over de bezetting van Japan in Korea wist ik niets. Pachinko neemt de lezer mee in een reis door te tijd, de hardheid van het bestaan, de vooroordelen en het gevoel er nooit bij te horen in combinatie met de gebruiken van de twee culturen. Een prachtig ontroerend boek waarvan ik van geleerd en genoten heb.

Geschreven bij Pachinko

'Pachinko*' politiek-historische geschiedenis van Koreaanse migranten in Japan - de periode van 1910 tot 1989 - en wordt als een rode draad verweven in deze fascinerende familiesaga over vier generaties van een kleine Koreaanse familie. Een fictieverhaal gebaseerd op waargebeurde feiten.
In 1910 lijft Japan Korea in, de Japanse kolonisatie die gepaard gaat met veel politieke onrust. Het Koreaanse leven wordt zwaarder door de krappe financiële middelen. Yangjin, Hoonie en hun dochter Sunja hebben hun huis in het vissersdorpje Yeongdo opengesteld voor betalende kostgangers. Onder hen de doodzieke jonge dominee Baek Isak, die het huis aandoet omdat zijn broer Baek Yoseb hem heeft verteld van zijn goede ervaringen daar.
Wanneer Sunja zwanger raakt van de getrouwde Koh Hansu, stelt hij voor dat hij haar een huis geeft en financieel voor haar en hun kind garant zal staan, maar wanneer ze hoort dat hij een getrouwd man is en vader van drie kinderen wil ze niets meer met de hem te maken hebben.
Isak hoort van de zwangerschap en biedt aan om met haar te trouwen en het kind als de zijne te aanvaarden. Zijn enige wens is om samen naar Japan te reizen om zich bij zijn broer en zijn vrouw Kyunghee te voegen en zich sterk te maken voor het Koreaanse christelijke geloof. Sunja neemt het aanbod van de integere man aan en ze vertrekken naar Osaka waar we het verhaal van Sunja verder volgen.
Het bleek zeer eenvoudig om Koreanen zonder proces op te sluiten en ze jarenlang onder erbarmelijke omstandigheden te laten verpieteren. Zonder bezoek, zonder voldoende voedsel en zonder uitzicht op vrijlating. Een ernstige ziekte en aanstaande dood waren de enige kansen om met de familie herenigd te worden.
Dit overkomt ook Isak. Hij wordt in de aanloop van de Tweede Wereldoorlog gevangen gezet, omdat hij het opneemt voor een christenjongen.
Sunja en haar zoontjes Noa en Mozasu - De laatste is ook Izak's kind - worden als vanzelfsprekend onderhouden door haar zwager en schoonzus, maar ze wil toch zelf ook haar kostje verdienen door zelfgemaakt etenswaar te verkopen op de markt. A hell of a job voor een migrant om tussen de Japanse marktlieden een plaatsje te vinden, maar de dappere Sunja zet door en zoekt mogelijkheden om haar kinderen een goed leven te bieden en hen te kunnen laten studeren. Ze moet soms noodgedwongen haar trots opzij zetten door onorthodoxe beslissingen te nemen.
Noa en Mozasu hebben buitenshuis geen gemakkelijk leven en hebben het moeilijk met hun Koreaanse afkomst. Ze zijn vaak slachtoffer van vooroordelen en pesterijen, zelfs Muzasu die in Japan is geboren. Vooral de intelligente Noa probeert op school ijverig te zijn, stilletjes in de achterhoede te blijven en zich voor te doen als een Japanner. Tijdens zijn volwassen leven weet hij het, uit schaamte voor zijn afkomst, zelfs geheel te verbergen dat hij geen Japanner is.
Zonder dat ze het weet blijft Hansu op de hoogte van het wel en wee van Sunja en de kinderen en zijn rol in haar kleine familie blijft groot. Hansu zit goed in zijn slappe was, runt restaurants, een pachinkohal en wordt gezien als een rijke yakuza**, maar wanneer de nood hoog is brengt hij haar spullen en voedingsmiddelen.
Alle leden van de hardwerkende familie van Sunja krijgen gedurende hun leven van doen met het maken van keuzes. Niet elke keuze blijkt achteraf de juiste of meest verstandige te zijn. Soms is het maken van een keuze een gok en zo kom ik terug bij de titel van het boek.
Zowel in het leven als bij de Pachinko* moet je soms een gok nemen en weet je van te voren niet hoe het zal lopen. Er wordt gespeeld in de hoop geluk te hebben.
Als metafoor is Pachinko fraai verweven in dit ingrijpende verhaal.
De personages zijn boeiend en levensecht neergezet. Ze worden psychologisch fantastisch uitgediept, zodat het met hen identificeren als vanzelf gaat. De familieleden zijn liefdevol voor elkaar, maar het wordt pijnlijk duidelijk dat schaamte de liefde danig in de weg kan zitten.

Geschreven bij Pachinko

Erg mooi verhaal. Mooi geschreven, je wordt in het verhaal gezogen. Zo'n boek dat je, in de periode dat je het leest, met je mee blijft dragen in gedachten.

Geschreven bij Pachinko

Prachtig indrukwekkend en meeslepend immigrantendrama dat nog lang bijblijft.
Min Jin Lee, een fantastische schrijfster.

Geschreven bij Pachinko

Heerlijk meeslepend boek over het leven van meerdere generaties van een koreaanse familie die woont in Japan. Mooi beschreven vanuit het dagelijks leven van mensen in een land waar ze worden gezien als een mindere soort.

Geschreven bij Pachinko

Prachtig geschreven. Je blijft doorlezen. Mooi en intrigerend verhaal.