De kaasfabriek

In één adem uitgelezen....
Mooie verhaallijn en wat hebben vrouwen in de 19de eeuw hard gevochten voor hun rechten en vrijheden...
Verhaal over de eerste wereld oorlog wordt goed omschreven ...
Kortom weer een prachtige historische roman van mijn lievelings schrijfster...
Open einde is mooi zoals Simone dat altijd zo prachtig doet.....

Simone haar historische romans vallen nooit tegen.. ik wou dat ze elke maand een nieuwe uitbracht, ik ben verslaafd!

Vooropgesteld ik ben absoluut een liefhebber van historische romans en Simone van der Vlugt. Persoonlijk viel dit boek mij erg tegen.Met name het eerste gedeelte van dit boek (dat vertelt over Huib en Lydia) vond ik moeilijk doorheen te komen, erg saai , niet boeiend. Ook de "liefdes" relatie tussen Huib en Lydia is verre van sprankelend of intiem. (Dit boek kan dan ook niet tippen aan haar fantastische romans Rode sneeuw in December of Nachtblauw) Het tweede gedeelte is absoluut boeiender, maar haalt nog niet het niveau van haar eerdere romans. Dit boek is wat mij betreft absoluut een zesje, ze heeft het met het tweede gedeelte geprobeerd om nog wat spannender te maken maar dit is wat mij betreft geen memorabele roman van haar (daar waar ik nog vaak spreek en terugdenk over en aan Rode sneeuw in December)

Ik erken Simone van der Vlught niet in dit boek. Wat heeft ze ooit prachtige verhalen geschreven. Ik ben de hele tijd aan het twijfelen of het een jeugdboek is. Het raakt niet, het verhaal blijft statisch, saai, niet boeiend, een liefdesverhaal dat misschien tieners leuk vinden. Dus...ik ben erg teleurgesteld. Sorry Simone.

De titel van het boek is "De kaasfabriek", maar ik vind het meer over WO I gaan dan over de kaasfabriek zelf.
Ook vind ik het boek oppervlakkige verhaallijnen hebben en een abrupt einde

Hoewel de kaasfabriek een kleinere rol heeft dan aanvankelijk gedacht en de titel doet vernoemen. Heeft dit boek verder alles. Spanning, ontroering, iets van deze tijd, historische aspecten. En kaas.
Weer een heeeerlijk boek! Maar waarom moeten haar boeken vaak zo bijna open eindigen?!?!

Het is niet alleen kaas en stoom waar het in dit verhaal om draait. Voornamelijk gaat het plot over de voortschrijdende emancipatie van de beter gesitueerde vrouwen in Nederland.

“Het wordt hoog tijd dat die achterlijke wetten waardoor vrouwen niets mogen worden afgeschaft.”

We volgen Lydia’s hart vanaf juli 1892. Ze is in de rouw als enig kind van welgestelde ouders. Ze is nog jong en erft een huis in Amsterdam en een buiten, Welgelegen, in Purmerend. Haar lot als vrouw ligt vast in wetten en traditionele normen. Hoe het heurt en wat er gebeurt raken met elkaar danig in de knoop al vanaf het opruimen van het bureau van haar vader. Daardoor produceert Lydia meer dan kaas samen met haar compagnon boer Huib.

Prachtig invoelend schrijft Simone in dit gedeelte over de gewoontes in deze tijd rond de eeuwwisseling vol omwentelingen. Zeker is de auteur geïnspireerd geraakt door het lezen van de biografie over ‘Cécile en Elsa, strijdbare freules’ van Elisabeth Leijnse (2015, zie: Bronnen). Als er niet steeds zoveel moois te lezen was, zou ik dolgraag deze biografie nogmaals willen lezen. Het is gebaseerd op het dagboek van Haagse freule Cécile en geeft veel illustratieve passages.

Zit je er als lezer net lekker in het verhaal over De kaasfabriek en aanverwante topics, wordt het eerste gedeelte abrupt afgesloten en je maakt een sprong in de tijd naar november 1913. Niet lang getreurd, want in dit gedeelte geeft Simone van der Vlugt een onverwachte nieuwe wending aan het verhaal met Nora, dochter van Lydia. Was ik nog een beetje bekend met de suffragettes besproken in het eerste deel, zo niet over alle ellende in België, die ongewenst en wreed betrokken werden bij WO I. Het eind van het boek is open, maar sluit toch ook op een mooie manier losse eindjes af.

De kaasfabriek is voor Simone van der Vlugt een jubileumboek geworden, omdat het verscheen in het jaar dat ze vijfentwintig jaar schrijverschap viert. Daarom mocht zij in een antieke jurk uit het openluchtmuseum figureren voor de cover. Een waardig boek heeft Simone hier afgeleverd. Gelukkig niet haar laatste, want in het slotwoord vertelt ze dat ze ‘van plan is er nog heel veel te schrijven’. Ik ben van plan nog heel veel van haar te lezen.

De eerste 2/3 vreselijk saai. Er gebeurd niets interessants..Niet gewend van de historische romans .. alleen het laatste stuk ging een beetje.. wat een teleurstelling

Wat had ik zin in dit boek... Maar wat een tegenvaller.
Elke keer verschuift het boek van hoofdpersonage, waardoor je niemand echt goed leert kennen. En als er dan noemenswaardige gebeurtenissen voorkomen, worden die zo oppervlakkig en snel beschreven dat het voelt als een kinderboek.
Het boek heet De Kaasfabriek, nou weinig kaasfabriek. En het begin denk je 'dit wordt interessant' maar vervolgens verschuift het boek van De Kaasfabriek naar een zoveelste (oppervlakkige) oorlogsroman. Er waren zoveel kansen om het boek bij De Kaasfabriek te houden en alle economische, politieke en etische ontwikkelingen daarbij te betrekken maar nee, het boek wordt halverwege ineens gewoon een ander boek.
Weinig Kaasfabriek dus en weinig diepgang. Echt jammer, sla dit boek van Simone maar over want hier ging het even mis...

Ik heb het boek gelezen voor leerlingen: het verhaal grijpt aan. Niet alleen leerzaam door het inkijkje in het ontstaan van de kaasfabriek en de eerste WO, maar ook heel mooi geschreven: fijne stijl, korte zinnen, direct en herkenbaar voor pubers. Loskomen van je ouders en vechten voor je rechten. Als Young Adult zeker een aanrader. Hopelijk verschijnt er een tweede deel!