Paradijsvogels Aruba: One happy Island, maar nu even niet...

Geschreven bij Paradijsvogels

Onderzoekjournalist Diego Martinez voelt zich lichtelijk gepasseerd als zijn collega Tara Linders voor een opdracht naar Aruba mag. Hij heeft er namelijk flink wat meer dienstjaren op zitten bij dagblad ‘De Dageraad’. De opdracht, een reportage over jonge succesvolle carrièrejagers, blijkt heel wat commerciëler te zijn dan waar de krant normaal voor staat maar in tijden van crisis worden principes wel eens opzij gezet.

Tara is nu wel in de gelegenheid om haar vriendin Marieke, die woont en werkt op Aruba, eens op te zoeken want het is al een tijd geleden dat ze elkaar gezien hebben. Eenmaal op het eiland gaan ze samen naar een feestje en daar ontmoet Tara een Vlaams meisje die in nood lijkt te verkeren. En dan blijkt dat het ‘One Happy Island’ ook een duistere kant herbergt.

Uiteindelijk schakelt Tara haar collega Diego in want de beerput die ze opentrekt blijkt te groot voor haar alleen. Als de bewoners zich tegen haar keren zal ze moeten vechten voor haar leven…

Mijn mening:
Wat een heerlijk geschreven verhaal is Paradijsvogels. De schrijfstijl is heerlijk toegankelijk voor iedereen. Ik ben geen onbegrijpelijke woorden tegen gekomen en dat maakt dat je snel door het verhaal heen vliegt. Met een mooie spanningsboog wordt het verhaal uit de doeken gedaan. Bloedstollend spannend kunnen we Paradijsvogels niet noemen maar dat is ook niet wat we mogen verwachten bij een literaire thriller naar mijn idee.

Vanuit wisselend perspectief beleven we het onderzoek van Tara vanaf Aruba, dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is tijdens haar verblijf blijkt al snel. Door een toevallige ontmoeting gaat een heel klein balletje rollen binnen een tere zeepbel en dit balletje groeit zo groot dat de zeepbel uit elkaar barst.

Paradijsvogels beslaat in totaal 88 hoofdstukken, die allen maar een paar bladzijden beslaan. Waardoor je tussentijds het boek (indien gewenst) makkelijk even weg kunt leggen. Want je hoeft geen 10 bladzijden meer te lezen eer je hoofdstuk uit is… Sommige stukken zijn cursief gedrukt, daar wordt veelal de gedachten van een persoon neergeschreven.

Zoals eerder gezegd is er een mooie spanningsopbouw. Met een mooie twist in het verhaal blijkt alles toch iets anders te zijn dan eerst gedacht. En dan zou ik hier nog iets willen zeggen over de laatste hoofdstukken maar dat kan niet vanwege spoilers waar ik dan niet omheen kan en tsja daar waar het kan zal ik deze altijd proberen te voorkomen.

Wat ik jammer vond was het gedeeltelijk open eind na het uitlezen van Paradijsvogels. Maar wat blijkt, na enig speurwerk stuitte ik op een leuk bericht… Er komt een serie rondom Tara en Diego naar ik begreep, dus dat maakt het open eind begrijpelijk en dan hoop ik dat mijn prangende vragen omtrent dit tweetal in een volgend deel beantwoord zullen worden.

De cover van Paradijsvogels ziet er super uitnodigend uit en doet je verlangen naar een verblijf op een tropische plek want dit blauwe water ben ik in Nederland nog niet tegengekomen in combinatie met palmbomen en een strand. Maar niets is wat het lijkt want zo vredelievend als de cover doet vermoeden is het allemaal niet.

De titel wordt tijdens het lezen duidelijk en de ondertitel sluit mooi bij het gehele verhaal aan.

Paradijsvogels voert je mee naar tropische oorden en leidt je door het leven van successen en ondergang en biedt je een aantal uur (ont)spanning op. Ik zou je aanraden om jezelf binnenkort te verplaatsen naar Aruba en je hoeft er niet eens voor in het vliegtuig te stappen…

Deze review verscheen als origineel op mijn boekenblog.

Geschreven bij Paradijsvogels

Mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt. De personages kwamen echt tot leven. Ik had ook het gevoel dat ik zelf op het eiland was. Alsof ik naar een film keek. Het verhaal wordt alleen maar spannender en op het laatst wilde ik het helemaal niet meer wegleggen.
Het leest heerlijk weg en ik kan hem iedereen aanraden!

Geschreven bij Paradijsvogels

Voor Boekenfans! mocht ik de derde thriller Paradijsvogels van Nathalie Pagie lezen en recenseren.

Vanaf het eerste hoofdstuk wordt je het boek ingezogen, wat een snelheid!
Je maakt kennis met Tara Linders, een jonge journaliste bij De Dageraad. Tara heeft al op 10-jarige leeftijd haar ouders verloren en heeft een muurtje om haar heen gebouwd na vele omzwervingen in diverse pleeggezinnen. Je ziet haar zo voor je; een stoere meid die op boksen zit, vrijgezel, laat niet het achterste van haar tong zien en leeft voor haar werk. “Tenger, zwarte kistjes, skinny jeans, capuchontrui, kort rood haar en opvallend donkere ogen.”

Dwars door de verhaallijn heen volg je een persoon die onder erbarmelijke omstandigheden opgesloten zit en op vaste tijden eten gebracht krijgt.

Haar 40-jarige collega Diego Martinez werkt al negen jaar als onderzoeksjournalist bij De Dageraad, hij heeft al veel collega’s zien vertrekken en hoopt zijn baan mogen te behouden omdat hij sinds een paar maanden vader is van een tweeling. “Half latino, atletisch gebouwd en een kort lontje.”
Diego en Tara zijn erg verschillend maar kunnen toch goed samenwerken. Tara wordt door haar baas Benno gevraagd 2 weken naar Aruba te gaan om in opdracht van het Verkeersbureau 8 pagina’s te schrijven over toerisme met verplichte interviews over enkele bedrijven.

Tara logeert op Aruba bij vriendin Marieke, die ze van vroeger kent. Ze hebben tot hun studietijd goed contact gehad. Al snel merkt Tara dat de Arubanen niet zo snel alles over het eiland vertellen, vooral de buitenlanders hebben het te druk met uiterlijke schijn en feestjes.

De tijd begint voor Tara te dringen om de 8 artikelen op tijd aan te leveren. Haar echte onderzoek begint eigenlijk pas met een doodsbang Belgisch meisje die Tara ontmoet in een strandtent. Ze wil haar graag helpen maar ze al weg voordat ze iets kan doen. In samenwerking met Diego komt ze er langzaam achter dat 4 vrienden, “De Paradijsvogels” genaamd een enorme handel hebben op het eiland en Belgische meisjes hiervoor worden ingezet. Langzaam vallen de puzzelstukjes van dit netwerk bij Tara op hun plaats, het is slechts een kwestie van tijd. Is haar onderzoek op tijd afgerond of zijn De Paradijsvogels haar te snel af?

Toch blijf je hopen (en snel doorlezen!!) dat Diego op tijd komt om Tara te redden, al is het soms wel heel toevallig dat hij aanwijzingen vindt en net op tijd een gesprek kan afluisteren. Tara en Diego lijken soms meer politieagenten dan onderzoeksjournalisten.

Ik geef dit boek 3 sterren, een heerlijk boek voor in vakantiekoffer, leest heel vlot en het duo Tara en Diego kunnen samen nog wel een mooie journalistieke uitdaging aan!

In 2016 verschijnt deel 2 over Tara Linders en Diego Martinez.

Geschreven bij Paradijsvogels

Het eerste wat opvalt aan dit boek is de prachtige cover. Werkelijk een om verliefd op te worden. Het neemt je direct mee naar het mooie eiland Aruba en je ziet jezelf liggen in die hangmat. Maar, schijn bedriegt.

In dit boek leren we Tara kennen, een eigenwijze journaliste met een brutaal karakter. Heerlijk meisje. Geen blad voor haar mond en no nonsense. Wanneer haar baas haar verzoekt naar Aruba te gaan voor een reportage twijfelt ze eerst aan de opdracht, maar uiteindelijk gaat ze toch. Iets wat ze misschien beter niet had kunnen doen.

Bon Bini op Aruba, One Happy Island! Voor het eerst sinds lange tijd voelde ze een golf van opwinding in haar buik.

Naast Tara maken we ook kennis met Diego, een hard werkende man met een druk gezinsleven. Dit komt enigszins onder druk te staan wanneer hij zich mengt in de zaken van Tara. Maar samen blijken zij een gouden duo.

De hoofdstukken in het boek zijn lekker kort. Hierdoor kreeg ik de kans tussendoor elke keer wat te lezen en zo schoot het al met al lekker op. Vanaf het begin was ik gek op Tara. Love that chick. Diego had ik daarentegen wat minder mee. Ik kon mijn vinger er niet opleggen, maar ik mistte de klik.

Pagie maakt uitgebreid gebruik van de mogelijkheid jezelf te plaatsen op het eiland. Hierdoor wordt het hele verhaal wat echter. De spanning bouwt zich goed op en langzaam kruip je naar de ontknoping. En die zit goed in elkaar. Ondanks dat het enigszins wat voorspelbaar is, is de constructie prima en klopt het gewoon.

Dankzij Paradijsvogels heb ik kennis gemaakt met een nieuw duo waar ik zeker meer over wil gaan lezen.

Geschreven bij Paradijsvogels

biebmiepje.nl
Het boek ziet er super aantrekkelijk uit met die knalrode rug en idyllische coverafbeelding, je krijgt meteen zin om te gaan lezen. En als je dan eenmaal begint wil je ook niet meer stoppen. Het cursief gedrukte eerste hoofdstuk zorgt ervoor dat je meteen in het verhaal zit en weet dat er iets ergs aan de hand is, maar voor het hoe en wat moet je toch echt verder lezen. Gaandeweg wordt er meer duidelijk…

De eigenzinnige hoofdpersoon Tara en haar collega Diego leer je goed kennen. Het zijn boeiende, sympathieke en realistische hoofdpersonen.
Ze zijn een goed team samen, ondanks dat Tara niet graag en gauw om hulp vraagt. Als ze dan echt in de penarie zit op Aruba, doordat ze geen genoegen neemt met oppervlakkige reclamepraatjes over succesvolle carrièrejagers, maar gaat graven naar wat er achter de idyllische façade van Aruba verborgen zit, doet Diego er alles aan om vanuit Nederland zijn collega te helpen. Zal hij haar ondanks de enorme afstand weten te redden uit de gevaarlijke situatie waarin ze zit?

Paradijsvogels heeft een heerlijke onderhuidse spanning het hele boek door. Door die spanning en de fijne vlotte schrijfstijl van Nathalie Pagie – en de lekkere korte hoofdstukken – vlieg je door het verhaal heen en sla je hem voor je het weet helaas alweer dicht. Het smaakte absoluut naar meer, dus ik ben blij dat Nathalie liet weten dat er meer Tara en Diego aankomt!
Met Paradijsvogels heeft Nathalie Pagie naar mijn mening weer een goed staaltje werk geleverd. Het is een absolute aanrader voor liefhebbers van Nederlandse thrillers!

Geschreven bij Paradijsvogels

Ik zat er gelijk in en was erg nieuwsgierig naar de persoon die de schuin gedrukte tekst schreef. Het leest makkelijk weg. Ik had moeite om het boek weg te leggen want ik was toch elke keer weer nieuwsgierig naar wat het volgende hoofdstuk zou brengen.

Geschreven bij Paradijsvogels

Heb het gekocht als cadeau (moeder), naar verluidt in een ruk uitgelezen.

Spannend boek van een goede schrijfster!

Minder spannend dan ik verwachtte

Goede schrijfster